Zadebiutowała w wieku lat 14 w 1968 r. jako solistka w Zespole Pieśni i Tańca Transportowiec w Koszalinie. W tym samym roku została finalistką popularnego wówczas konkursu Giełda Piosenki. W 1969 roku po otrzymaniu honorowej nagrody od publiczności na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu związała się z wojskowymi zespołami - Flotyllą i Radarem. Profesjonalną karierę zaczęła w latach 70., występując w zespołach wojskowych jako solistka. Samodzielną drogę na estradzie Krystyna Giżowska rozpoczęła w 1976 r. na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Soczi. Mimo skromnego repertuaru zdobyła II nagrodę.
Nabyte umiejętności przyniosły jej też kolejne sukcesy: II nagrodę na Coupe d'Europe w Austrii w 1977 roku; I nagroda za interpretację piosenki do muzyki Chopina na Festiwalu Przebojów w NRD w 1978 r.; III nagrodę i nagrodę publiczności na Festiwalu Piosenki w Dreźnie w 1979 r.; Grand Prix na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Szwecji w 1981 r.; Grand Prix na MFP Sopot w 1984 r.Krystyna Giżowska stała się gwiazdą największego formatu. Zaczęła nagrywać płyty, programy i piosenki we wszystkich stacjach radiowych i telewizyjnych. Tyle informacji encyklopedycznych o bohaterce ostatniego spotkania z cyklu "Podwieczorek z ...". Wszyscy, którzy przyszli by spotkać się z piosenkarką poznali kobietę obdarzoną wielkim poczuciem humoru, bezpośrednią, która nie jest
zainteresowana popularnością za wszelką cenę, a jednocześnie pogodną i zadowoloną z tego co dał jej los.